طراحی آموزش الکترونیکی پزشکی مبتنی بر رویکرد تعاملیِ پژوهش محور

مقاله حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که چگونه می توان دستیابی به شرایط تعاملی مؤثر برای آموزش، یادگیری و سنجش مبتنی بر وب را در حوزه آموزش پزشکی ایجاد کرد. با توجه به دو پارادایم فکری سازنده گرایی و یادگیری های موقعیتی، از انتقال دانش به عنوان یادگیری کمتر یاد می شود. از دیدگاه این رویکردهای روان شناختی، ساخت معنا در بستر فرهنگی برای درک بهتر جهان دور و بر که به عدم قطعیت خواهد انجامید، یادگیری محسوب می شود. این یادگیری ها زمانی اتفاق می افتد که فعالیت های یاددهی- یادگیری در یک فرایند تعاملی بین شرکت کنندگان در محیط یادگیری و مجموعه ابزارها و امکانات آن صورت می پذیرد. در این مقاله فضای الکترونیکی همچون چندرسانه ای ها و فضای اینترنتی تعاملی پژوهش محور مؤثرترین محیط یادگیری مبتنی بر دو رویکرد روان شناختی سازنده گرایی و یادگیری موقعیتی در نظر گرفته شده است. محیط هایی که چالش انگیز بوده، دانشجو را درگیر فعالیت یادگیری کنند. ابعاد دیگر چنین فضای الکترونیکی به ویژه محیط یادگیری اینترنتی تعامل گرای پژوهش محور، مالکیت مسئله، تعهد و مسئولیت پذیری و ارتباط اهداف با علایق دانشجو و فراهم ساختن ساختار مناسب است. همچنین توجه به محیط های پیچیده یادگیری، نقش گفتگوهای اجتماعی، مورد توجه قرار دادن موضوع واحد از دیدگاه های مختلف و درک فرایند تولید معنا از دیگر مشخصه های یک محیط آموزشی الکترونیکی پژوهش محور سازنده گرا است.